واحد علم سنجی

تعریف علم‌سنجی

علم‌سنجی به تعبیری ساده عبارت است از دانش اندازه‌گیری علم که همه روش‌ها و مدل‌های کمی مرتبط با تولید و انتشار دانش و فن‌آوری را شامل می‌شود. علم سنجی ارزیابی کمی و مقایسه‌ای در رابطه با پیشرفت دانش بر روی پژو.هشگران، گروه‌ها، مؤسسات و کشورها را انجام می‌دهد و با آنالیز جنبه‌های کمی تولیدات علمی و کاربرد این اطلاعات، کمک به درک درستی از ساختار کارهای پژوهش‌های علمی می‌کند.

امروزه علم‌سنجی در توصیف، تبیین و پیش‌بینی وضعیت علمی پژوهشگران، گروه‌های آموزشی و پژوهشی، دانشگاه‌ها، سازمان‌ها و کشورها در عرصه‌های گوناگون ملی، بین‌المللی کاربردهای فراوان یافته است. هم‌چنین برای ارزیابی و رتبه‌بندی سازمان‌های پژوهشی و دانشگاه‌ها نیز شاخص‌های علم‌سنجی مورد استفاده قرار می‌گیرند. علاوه بر این علم‌سنجی از طریق ارزیابی اولویت‌ها، چشم‌اندازها و ظرفیت‌ها، در تخصیص بودجه، توازن بودجه با هزینه و ارتقای مؤسسات دارای نقش مهمی است.

در علم‌سنجی، ارتباطات علمی و شیوه‌های تولید، اشاعه و بهره‌گیری از اطلاعات علمی به روش غیرمستقیم و با بررسی منابع و مآخذ آنها ارزیابی می‌شود.

نمایه‌های استنادی معتبر بین‌المللی همچون پایگاه‌های استنادی مؤسسه کلریویت آنالیتیکز(Clarivate Analytics) شامل: وب آو ساینس (Web of Science)، جی.سی.آر ((Journal Citation Report (JCR)، این سایت (InCites)، ای.اس.آی (Essential Science Indicators(ESI)) افراد، مؤسسه‌ها، مجله‌ها، مقاله‌ها، کشورها را از لحاظ علمی مقایسه می‌کنند. همچنین پایگاه‌های استنادی مؤسسه الزیویر شامل اسکوپوس (Scopus)، سای‌ول (SciVal) و همچنین گوگل اسکالر(Google Scholar) از ابزارهای علم‌سنجی محسوب می‌شوند.